eskiden solo türk gösterileri falan bu ana jet üssünde olurdu, balkonda kahvemizi yahut çayımızı yudumlarken o insanın içini ürperten demir kanatların gökteki süzülüşünü izlerdik. hala daha eğitim gören o değerli insanların deneme uçuşlarını (zannediyorum böyle söyleniyor) oturup büyük heveslerle izleriz. özellikle akşam saatlerinde yahut gece yarılarında yaptıkları şeylere bakarken içimiz garip bir endişe ve heyecanla dolar. unutmadan sevgili arkadaşlarım, o kırmızı ışıklar ufo değil.